از خادم علی بن موسی الرضا [ع]

شنیدم و می گفت :

چند روز پبش دختری ۱۰ ساله لال مادر زاد

را آورده بودند و با طناب دستانش را به پنجره فولاد

، بسته بودند ، هوای مشهد سرد بود

و از طرفی ابری !

هوا شروع باریدن گرفت ،

مادر طناب را از دست بچه باز کرد

و برد به سوی اقامتگاه ..

زن می گوید :در آن شب در عالم رویا ،

خواب مولایم علی بن موسی الرضا [ع] را دیدم ، ..

حضرت رو کرد و به من فرمودند :

ای مادر چرا بچه را بردی ما در حال

آمدن نزد تو و او بودیم ..

صبح شد ، بچه را برداشتم و بردم سمت حرم

مقابل پنجره فولاد ،

دستانش را همانند روزهای قبل با طنابی

که درد دست داشتم بستم .

بچه آب می خواست ،

رفتم آب بیاورم ، یک لحظه که به

خود آمدم ، دیدم همه زائرین

دور بچه ام را گرفته اند ..

دویدم و مشاهده کردم بچه ی لالم شفا گرفته ..

خادم ادامه می داد :

که بچه را سوی آستان قدس بردیم ،

از او سوال کردیم ؛ چه شد ؟ چه دیدی ؟!

بچه رو کرد به ما گفت :

در آن لحظه که مادرم رفت آب بیاورد ،

علی بن موسی الرضا [ع] با دخت

ر سه ساله ای آمدند

دختر سه ساله رو کرد و به من فرمود :

حرف بزن !

من با دست اشاره کردم ، ناتوانم از

حرف زدن با شما !

دوباره دختر سه ساله رو کرد و

به من امر کرد و فرمود ، بگو :

یا ابوالفضل [ع]

من در آن حین گفتم : یا ابوالفضل [ع]

و دیگر هیچ ندیدم ..

بعد از ده سال لال بودن زیباست